មូលហេតុភាគច្រើនបំផុត ដែលធ្វើឲ្យ មនុស្សប្រុស មិនអាចមានលទ្ធភាព មានកូនបាននោះគឺរួម មានដូចជា ការផលិតនៃ មេជីវិតឈ្មោល មានភាពមិនប្រក្រតី, បញ្ហានៃការបញ្ជូន របស់មេជីវិតឈ្មោល, ទម្លាប់នៃការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ និងបញ្ហាសុខភាព ផ្សេងៗទៀត ។ មូលហេតុទាំងអស់ នោះអាចរួមមានដូចជា៖
ការផលិតមិនប្រក្រតី នៃមេជីវិតឈ្មោលៈ មូលហេតុមួយ ក្នុងចំណោមមូលហេតុដែលតែងកើត មានជាទូទៅបំផុតនៃ ភាពមិនអាចមានកូន របស់បុរស គឺជាលទ្ធភាព នៃដំណើរការផលិតរបស់ មេជីវិតឈ្មោល នៅក្នុងពងស្វាស ។ ប្រសិនបើទ្រង់ទ្រាយ និង រចនាសម្ព័ន្ធរបស់មេជីវិតឈ្មោល ត្រូវបានទទួលការរំខាន មេជីវិតឈ្មោលទាំងនោះ នឹងមិនអាចទៅជួបនឹងអូវុលបានទេ ។
កំហាប់មេជីវិតឈ្មោលមានកម្រិតទាបៈ ស្ថានភាពនេះ ត្រូវបានកំណត់ដោយ ចំនួនមេជីវិត ឈ្មោលមាន ១០លាន ឬតិចជាងនេះ នៅក្នុងទឹកកាម១មីលីលីត្រ ។ ចំនួននៃកំហាប់មេជីវិតឈ្មោលធម្មតា គឺមានច្រើនជាង ឬ ស្មើនឹង ២០លានមេជីវិតឈ្មោល នៅក្នុងទឹកកាម ចំនួន ១មីលីលីត្រ ។
ការរាំងខ្ទប់នៃដណើរការ បញ្ជូនមេជីវិតឈ្មោលៈ ឧបសគ្គ ដែលកើតមានឡើង នៅក្នុងបំពង់ដែល ជួយដឹកនាំមេជីវិតឈ្មោលឲ្យ ចេញពីពងស្វាស ទៅកាន់លិង្គ គឺអាចបណ្តាលឲ្យមិនមាន មេជីវិតឈ្មោលទាល់តែសោះ នៅក្នុងទឹកកាមដែល ត្រូវបានបាញ់បញ្ចេញ ។
ការហើមពងស្វាសៈ វាជាស្ថានភាពមួយ ដែលសរសៃវ៉ែននៅ លើពងស្វាសត្រូវបានរីកធំ ហើយនៅពេលដែលវាកើតមាននៅ លើស្រោមពងស្វាស វាអាចការពារនូវ ភាពត្រជាក់ធម្មតារបស់ពងស្វាស ។ ហើយបញ្ហានេះ នឹងអាចឈានឲ្យមានការកាត់បន្ថយ នូវកម្រិតមេជីវិតឈ្មោល និងការធ្វើចលនារបស់វា ។
ការរីកលូតលាស់ របស់ពងស្វាស មិនបានត្រឹមត្រូវល្អ (Undescended Testicle) វាកើតមាននៅពេល ដែលពងស្វាសមួយ ឬ ទាំងពីរមិនបានធ្លាក់ ចេញពីក្នុងពោះ ទៅក្នុងស្រោមពងស្វាស ក្នុងអំឡុង ពេលនៃការវិវត្តន៍របស់គភ៌ ។ ដោយសារតែពងស្វាស ត្រូវបានប្រឈមនឹង សីតុណ្ហភាពរាងកាយ ខាងក្នុងដ៏ខ្ពស់ បើធ្វើការប្រៀបធៀបនឹង សីតុណ្ហភាពដែលមាន នៅក្នុងស្រោមពងស្វាស នោះផលិតផលរបស់ មេជីវិតឈ្មោលអាចនឹងត្រូវរងផលប៉ះពាល់ ។
បញ្ហារបស់អរម៉ូនៈ ប្រសិនបើក្រពេញ Pituitary ដែលមានទីតាំងនៅ ខាងក្រោមខួរក្បាល មិនបានបញ្ជូននូវ សញ្ញាត្រឹមត្រូវ ដើម្បីភ្ញោចដល់ពងស្វាសទេ នោះវាអាចនឹងបណ្តាលឲ្យមានកម្រិត អរម៉ូន Testosterone ទាប ។ ហើយដោយសារបញ្ហានេះ មេជីវិតឈ្មោលមិនអាចធ្វើការ ផលិតចេញបានទេ ។
បញ្ហានៃការរួមភេទៈ វាមានដូចជាស្ថានភាពនៃលិង្គងាប់, ភាពពិបាកក្នុងការ បាញ់បញ្ចេញទឺកកាម, មិនសូវមានចំណង់ខាងផ្លូវកាម គឺក៏អាចការពារដៃគូរួមភេទ មិនអាចឲ្យមានផ្ទៃពោះបានផងដែរ ។
ស្ថានភាពផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រៈ ការមាននូវបញ្ហាសុខភាព មានដូចជា ជំងឺនៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត, ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬ Cushings Syndrome ក៏អាចបង្អាក់ដល់សមត្ថភាព មានកូនរបស់អ្នកបានផងដែរ ។
ភាពមិនពេញលេញរបស់ហ្សែនៈ ចំពោះភាពមិនពេញលេញ របស់ហ្សែន ដែលមាននៅក្នុងជំងឺ Klinefelter’s Syndrome ដែល មនុស្សប្រុសមានក្រូម៉ូសូម X ពីរ និង ក្រូម៉ូសូម Y មួយ ជំនួសឲ្យក្រូម៉ូសូម X មួយ និង Y មួយ វិញ ។ បញ្ហានេះនឹងបណ្តាលឲ្យមាន ការវិវត្តន៍មិនប្រក្រតី ចំពោះពងស្វាស ដែលជាលទ្ធផលវាធ្វើឲ្យផលិតផល មេជីវិតឈ្មោល មានចំនួនតិច ឬមិនមានទាល់តែសោះ ។
កត្តាប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ ដែលបង្អាក់ដល់ភាពមាន កូនរបស់បុរសៈ វាមាននូវកត្តាប្រឈមនឹង គ្រោះថ្នាក់ជាច្រើន ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់លទ្ធភាពមានកូនរបស់បុរស ដែលពួកវាមួយចំនួន អាចត្រូវបានធ្វើការជៀសវាងបាន ។
អាយុៈ លទ្ធភាពមានកូនរបស់បុរស នឹងត្រូវបានធ្លាក់ចុះទៅ តាមអាយុរបស់ពួកគេ ។ វាត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថា បរិមាណនៃទឹកកាម ដែលត្រូវបានបាញ់បញ្ចេញ និងការធ្វើចលនារបស់វា ចាប់ផ្តើមថយចុះ យ៉ាងយឺតៗចំពោះបុរស ដែលមានអាយុចាប់ពី៣៧ឆ្នាំឡើងទៅ ។
ការជក់បារីៈ វាត្រូវបានគេជឿថា ការជក់បារីអាច ជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ ដល់គុណភាពរបស់ទឹកកាម ។ ការជក់បារីមិនត្រឹមតែ បង្កើនគ្រោះថ្នាក់ ចំពោះសុខភាពនោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏ត្រូវបានគេរកឃើញថា មានចំនួនដ៏ច្រើននៃ កំណើតមិនពេញលេញ ត្រូវបានរកឃើញ ចំពោះកូនរបស់បុរសដែលបានជក់បារី ។
ការផឹកស្រាៈ ការសេពវាក្នុង បរិមាណច្រើនជ្រុល គឺអាចជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ ដល់ប្រព័ន្ធបន្តពូជ ។ ហើយវាក៏អាចបំផ្លាញផងដែរ ដល់ថ្លើម និងសុខភាពជាទូទៅរបស់អ្នក ។
ការប្រើប្រាស់ឱសថមួយចំនួនៈ ប្រភេទថ្នាំមានដូចជា Anabolic Steroids ដែលជាទូទៅ ត្រូវបានប្រើដោយពួកអត្តពលករ គឺអាចកាត់បន្ថយនូវ ផលិតផលរបស់មេជីវិតឈ្មោល ដោយការបញ្ឈប់ នូវអរម៉ូន ដែលត្រូវបានផលិតដោយក្រពេញ Pituitary ។ប្រភេទថ្នាំផ្សេងទៀត មានដូចជា Cocaine ឬ Heroine ក៏អាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សុខភាពផ្លូវភេទ និងរាងកាយបានផងដែរ ។
ជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទៈ វាមានដូចជា ជំងឺប្រមេះ និងជំងឺរើមនៅប្រដាប់បន្តពូជ គឺអាចប៉ះពាល់ ដល់ការផលិតរបស់ មេជីវិតឈ្មោល និងបំផ្លាញដល់ បំពង់បង្ហួរទឹកកាម ដែលបង្អាក់ដល់ ការបញ្ជូនវាពី ពងស្វាស ទៅក្នុងទឹកកាម ។ ប្រសិនបើអ្នកមាន ជំងឺឆ្លងតាមការរួមភេទ នោះអ្នកត្រូវតែស្វែង រកការព្យាបាល ឲ្យបានត្រឹមត្រូវពី អ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពដែលមានជំនាញ ។
ការស្លៀកខោស្លីប តឹងណែនពេកៈ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញថា ការស្លៀកខោខ្លីរឹបតឹងពេក អាចកាត់បន្ថយនូវចំនួន មេជីវិតឈ្មោលបាន ។ អ្នកត្រូវស្លៀកខោខ្លីដែលរលុងៗ ដើម្បីបន្ថយនូវ ឱកាសនៃស្ត្រេសដែលមានពីកម្តៅ ទៅលើការផលិត របស់មេជីវិតឈ្មោល ។
ការងូតទឹកក្តៅ, សូណា និងស្ប៉ាៈ បុរសគួរធ្វើការជៀសវាង នូវការងូតទឹកក្តៅ, សូណា និងការស្ប៉ា ពីព្រោះថា សីតុណ្ហភាពនៃរាងកាយ ជាពិសេសនៅត្រង់តំបន់នៃពងស្វាស គឺអាចកាត់បន្ថយ នូវការផលិត របស់មេជីវិតឈ្មោល ។ វាតម្រូវឲ្យមាននូវ មជ្ឈដ្ឋានត្រជាក់ល្មម ដើម្បីឲ្យមេជីវិតឈ្មោលមានការផលិតបានល្អ ៕